Zaufaj swojej intuicji
"Umiesz liczyć - licz na siebie". Smutne, ale prawdziwe. Jakież to dziwne, że potrafimy zaufać ludziom, którzy nas okłamali, a nie potrafimy zaufać sobie. Ślepo wierzymy i podążamy za tym, co sugerują nam inni. Nie umiemy zatrzymać się na chwilę i zastanowić się nad tym, czego chcemy my. Ludzie zawsze mówili i zawsze mówić będą. Niektórzy lubią żyć cudzym życiem i starają decydować się za kogoś. Słuchaj innych i rozważaj każde rozwiązanie, które ci proponują, ale zaufaj sobie. Może czujesz coś innego i nie zgadzasz się z tym, co doradzają inni. Rób to co TY uważasz za słuszne. Jeśli twoja decyzja okaże się błędna, będziesz mógł obwiniać tylko siebie, a podążając za tym co zgodne z twoim sumieniem, będziesz żył w zgodzie ze sobą. Ludzie bywają zawistni, zazdrośni, doradzają źle. Oczywiście są też tacy, którzy chcą dla ciebie jak najlepiej, ale oni także mogą się mylić. Więc kiedy masz plan na siebie, wybierasz pewną drogę - idź nią i nie zważaj na opinie innych. Jedne będą budujące, inne będą niczym kłody rzucane pod nogi. Każdy pomysł może nie wyjść, każda droga może okazać się zła, a zniechęcanie się do własnych planów, bo ktoś w ciebie wątpi nie jest dobre. Jeśli inni w ciebie nie wierzą, a ty sam odpuścisz to kto w ciebie uwierzy? Odpowiedź brzmi: nikt. I owszem możesz się bać i żyć tak, jak narzucają ci inni, ale to TY przeżywasz swoje życie. TY zapisujesz księgę, tworzysz, jesteś artystą i twórcą swojego życia. Warto zaryzykować i zaufać sobie.
Rady blondynki
- rób swoje i nie patrz na innych
- ufaj, że każda twoja decyzja jest słuszna nawet gdy masz mnóstwo wątpliwości
- najważniejsze to robić to, co samemu uważa się za słuszne
Czasem warto po prostu odpuścić
Co prawda w życiu warto walczyć do samego końca i jak to mówią "dopóki walczysz - jesteś zwycięzcą", ale są też rzeczy, które najzwyczajniej w świecie należy odpuścić. Tzw. filozofia "FUCK IT" (czyli po prosty "pieprz to", w łagodnym tego słowa znaczeniu) idealnie to określa. Nie musisz przejmować się wszystkim wokół, nie musisz zawsze być we wszystkim najlepszy, nie musisz wszystkim dogadzać. Nie musisz być idealną kobietą, matką, żoną. Dążenie do ideału jest ważne, ale nikt idealny nie jest i nie będzie. I chociaż nie wiem starałbyś się być doskonały, nie będziesz. Więc odpuść sobie nieustanną gonitwę, zamartwianie się dosłownie wszystkim. Nie przejmuj się zbyt mocno. Stawiaj sobie wymagania, które możesz spełnić. Dąż do jak najlepszego życia, ale nie spinaj się, gdy od razu nie widzisz efektów. Miej swoje zdanie i broń go, ale potraf iść na kompromis. I nie chodzi o to, że masz mieć wszystko gdzieś. Nie możesz przejmować się zbyt bardzo. Nie wyolbrzymiaj problemów, a te, które spotykasz traktuj jako cenną naukę. Jeśli coś nie wyszło teraz - nie oznacza, że nie wyjdzie następnym. Dlatego zamiast przejmować się każdą porażką, odpuść i podejmij się kolejnej próby bez tego całego spinania się, nerwów, myśli, że jesteś do niczego. I nie - odpuszczanie nie jest jednoznaczne z poddawaniem się. Jest ono umiejętnością pójścia na ugodę, nie bycia dla siebie zbyt surowym, spokojnym podejściem do sprawy, która wydaję się być naprawdę beznadziejna. Wszystko jest tak bardzo złe jakim to postrzegasz, a im łatwiej będziesz umiał odpuścić pewne sprawy, które nie są warte twoich nerwów, tym bardziej szczęśliwszy będziesz.
Rady blondynki
- odpuść sobie stałe krytykowanie siebie i nieustanne dążenie do bycia idealnym
- odpuszczaj to co należy odpuszczać, ale nigdy nie poddawaj się bez walki
- są sprawy ważne i ważniejsze. O ważne walcz, a błahymi się nie przejmuj
Pozbądź się toksycznych ludzi ze swojego życia
Każdy z nas otacza się w życiu wieloma innymi osobami. Jak to mówią: "rodziny się nie wybiera" za to przyjaciół i znajomych możesz wybrać sam. A więc skorzystaj z tego. Zdaj sobie sprawę, co jest dla ciebie dobre i przebywanie z jakimi ludźmi cię uszczęśliwia. Bo oprócz tych, którzy sprawiają, że się uśmiechamy, patrzymy optymistycznie na świat, są też tacy, którzy nam życie uprzykrzają. Na pierwszy rzut oka ciężko to zauważyć. Często tkwimy w relacjach z ludźmi, które są dla nas niekorzystne. I nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. Toksyczna osoba nie jest jednoznaczna z wrogiem. Za wroga uznajesz osobę, na której sam widok cię mdli i wiesz, że nie chcesz mieć z nią nic do czynienia. Toksyczni ludzie nie są tak łatwi do "zidentyfikowania". Po spotkaniach z nimi możesz odczuwać wyrzuty sumienia, czuć brak sił, mieć pogorszony nastrój. Taka osoba może wydawać się być w porządku, ale tak naprawdę nie wnosi ona nic dobrego do twojego życia. Przykład: spotykasz się z osobą, która jest wiecznie nieszczęśliwa, a rozmowa z nią to tylko narzekanie na własne życie. Jej problemy zostają przeniesione na ciebie. W efekcie jesteś obarczony czyimiś niepowodzeniami. W relacji z drugą osobą dzielimy się zarówno radościami jak i smutkami, ale ta proporcja powinna być zrównoważona. W przeciwnym razie niekończące się problemy drugiej osoby mogą samego ciebie wpędzić w depresję. Jeśli jesteś osobą optymistycznie patrząca na świat to toksyczna osoba odbiera ci radość życia. Nie pasujecie do siebie. Każda osoba, która nie wnosi szczęścia do twojego życia jest toksyczna. Każda osoba, która nie wierzy w ciebie jest toksyczna. Każda osoba, która nie motywuje cię do działania jest toksyczna. Każda osoba, która nie docenia cię jest toksyczna. Takich osób nie musisz nienawidzić, uciekać przed nimi. Po prostu nie powinieneś zachodzić z nimi w głębsze relacje. Im wcześniej zdasz sobie z tego sprawę i wyznaczysz granice- tym lepiej. Pamiętaj o tym, że przebywanie z drugą osobą powinno wnosić ciekawe wartości do naszego życia, sprawiać, że więcej się uśmiechamy oraz rozwijamy siebie.
Rady blondynki:
- przebywaj z osobami, które dają ci radość
- otaczaj się ludźmi, którzy wpływają na ciebie pozytywnie
- spotkania z przyjaciółmi mają dostarczać pozytywnych emocji, nie pogrążać w smutku!
